می توان چشمه شد از دل جوشید...

می توان نوری شد،از روزن جانها تابید

                                              خانه شب زدگان را

                                                                    روشن کرد

به دلی آزرده

                  امیدی داد

سر بی سامانی را

                             سامان بخشید

چهره ای را به گل لبخندی آراست

می توان دست شفابخشی شد

                                    رنجها را برداشت

                                                       گل آرامش کاشت

می توان چشم صفابینی داشت

جلوه پاکیها را

                       رونق داد

جامه عذر

            به لغزشها پوشاند

عیب ها را بخشید

                   نقص ها را

                                جبران کرد

می توان کاشف خوبیها شد

هنر این است

                       اگر

                          ریشه در ایمان بزند

می توان چشم و چراغ همه عالم بود...

محمدجواد محبت